W najbliższy piątek 20 maja mija 9 rocznica przyjęcia sakry biskupiej przez pasterza diecezji siedleckiej ks. biskupa Zbigniewa Kiernikowskiego.
Kanoniczne objęcie diecezji miało miejsce w Siedlcach 24 maja, natomiast Ingres do Katedry Siedleckiej 7 czerwca, w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Hierarcha w swoim kapłańskim posługiwaniu i w całej działalności duszpasterskiej dużo uwagi poświęca wszystkiemu, co jest związane z rozumieniem i rolą liturgii w życiu chrześcijańskim, i troszczy się o aspekt formacyjny życia chrześcijańskiego. Wyrazem tego są m.in. katechezy prowadzone w diecezji siedleckiej „Chrzest w życiu i Misji Kościoła”.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
W dziewiątą rocznicę sakry biskupiej Pasterza diecezji siedleckiej podczas Mszy św. o godz. 12.00 w katedrze siedleckiej zostanie wyśpiewane dziękczynne „Ciebie Boga Wysławiamy”.
Biskup Zbigniew Kiernikowski podczas swojej dziewięcioletniej pracy w diecezji siedleckiej uczestniczył w wielu ważnych wydarzeniach i spotkał się z tysiącami wiernych. Zapraszamy do obejrzenia zdjęć przypominających niektóre spośród tych wydarzeń.
________________________________________
Biskup Siedlecki dr hab. Zbigniew Kiernikowski, prof. UMK Urodził się 2 lipca 1946 r. w Szamarzewie, jako syn Edmunda i Mieczysławy z d. Furmaniak. W latach 1953-1960 uczęszczał do Szkoły Podstawowej w Szamarzewie. Następnie uczył się w Liceum Ogólnokształcącym we Wrześni, gdzie w roku 1964 uzyskał maturę. Po maturze rozpoczął stu-dia na Politechnice Poznańskiej. Po zaliczeniu pierwszego roku wstąpił do Prymasowskie-go Wyższego Seminarium Duchownego w Gnieźnie, gdzie odbył studia filozoficzne w latach 1965-1967, a następnie teologiczne, z uzyskanym absolutorium w 1970 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 6 czerwca 1971 r. Następnie pracował przez jeden rok w parafii Trzemeszno k. Gniezna. W 1972 r. został skierowany na studia specjalistyczne w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, gdzie w 1976 r. uzyskał licencjat in re biblica, a na-stępnie przygotował rozprawę doktorską nt.: La crescita della comunità – corpo di Cristo. L’identità e il dinamismo della vita cristiana rispecchiate nella dinamica del testo della Lettera ai Colossesi, którą obronił w 1981 roku i po wypełnieniu wszystkich przepisanych
prawem wymogów, 27 grudnia 1983 r. uzyskałem tytuł doktora nauk biblijnych.
Od października 1981 r. rozpoczął pracę w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie jako wykładowca homiletyki i przedmiotów biblijnych: Wstęp do Pisma św. Nowego Testamentu, List do Filemona, List do Rzymian, Św. Paweł – życie, działalność, teologia. W tym czasie pełnił funkcje prefekta studiów (lata 1981/82) i wicerektora (1982-1986).
W latach 1982-1986 podjął także wykłady w Wyższym Seminarium Zgromadzenia Księży Ducha Świętego w Bydgoszczy z zakresu Ewangelii, Pism św. Pawła i Dziejów Apostolskich, a w latach 1983-1986 wykłady z zakresu Ewangelii, św. Pawła i Apokalipsy na Prymasowskim Instytucie Kultury Chrześcijańskiej im. Kard. S. Wyszyńskiego w Gnieźnie i w Bydgoszczy. W tym czasie prowadził również kursy biblijne w ramach formacji permanentnej kapłanów (Pisma Pawłowe i Apokalipsa) oraz w ramach formacji sióstr zakonnych (wybrane tematy biblijne o charakterze formacyjno-duchowym).
Od jesieni 1986 r., decyzją J. Em. Ks. Kardynała Józefa Glempa, ówczesnego Arcy-biskupa Gnieźnieńskiego, Prymasa Polski, został przeniesiony do Rzymu w celu podjęcia pracy w Papieskim Instytucie Polskim – najpierw jako wicerektor, a od 1 października 1987 r. jako rektor. Po objęciu stanowiska rektora Papieskiego Instytutu Polskiego w Rzymie kontynuował wykłady w Prymasowskim Wyższym Seminarium Duchownym w Gnieźnie – każdego roku w wymiarze jednego kursu semestralnego (ponad 20 godz.) w skondensowanym czasie. Oprócz tego rozpoczął pracę dydaktyczną w Rzymie.
Od października 1987 r. podjął wykłady zlecone najpierw w Instytucie Katechezy Misyjnej przy Pontificia Università Urbaniana, a później na Wydziale Misjologii i Teologii tejże Uczelni, gdzie uczył do 2002 roku. Z ramienia Urbanium trzykrotnie brał udział w prowadzeniu kursów dla katechistów w Catechist Training Institute w Castries na Karaibach (Saint Lucia).
Na Pontificia Università Urbaniana (Istituto di Catechesi Missionaria) pod jego kierownictwem studenci napisali ok. 30 prac bakalaureatu (30-50 stron maszynopisu). Nie prowadził prac do licencjatu i do doktoratu, gdyż – ze względów czasowych (funkcja rek-tora Instytutu Polskiego) – na tych uczelniach był zatrudniony jako invitato lub incaricato. Uczestniczył natomiast w pracach komisji egzaminacyjnej do licencjatu i jako trzeci recenzent rozprawy doktorskiej.
W latach 1991-2005 prowadził wykłady na Papieskim Uniwersytecie św. Tomasza „Angelicum”. Były to dwa kursy alternatywne: 1. Il kerigma e l’impegno morale cristiano; 2. Il carattere battesimale della vita cristiana.
Widząc potrzebę systematycznej refleksji nad statusem studenta, szczególnie podczas takich studiów, jakimi są studia rzymskie, podjął organizowanie sympozjów w Papieskim Instytucie Polskim. Były one pojęte jako systematyczna refleksja nad poszczególnymi aspektami życia studenta-kapłana. Odbyło się pięć takich sympozjów. Materiały z dwóch pierwszych zostały opublikowane w zainicjowanej przeze niego serii „Papieski Instytut Polski w Rzymie. Historia i współczesność”.
Przez wiele lat wygłaszał cykle konferencji w Radio Watykańskim. Ich tematy były związane z bieżącą problematyką podejmowaną w Kościele powszechnym: Eucharystia – 1992; Śladami Jezusa – 1993; Małżeństwo i rodzina – 1994; Jezus Chrystus – 1997; Duch Święty – 1998; Bóg Ojciec – 1999.
Od 1993 r. jest Prezesem Stowarzyszenia Evangelium und Kultur. e.V., z siedzibą w Koblenz (Niemcy), które zostało założone przez śp. Prof. F. Lentzen-Deis’a S.J. (moderatora jego rozprawy doktorskiej). Stowarzyszenie powstało z grona jego uczniów i przyjaciół w celu promocji nauk biblijnych, szczególnie na terenie Ameryki Łacińskiej, drogą komentarzy, zwłaszcza do ksiąg Nowego Testamentu, odpowiednio dostosowanych do warunków i potrzeb współczesnego człowieka. Stowarzyszenie zajmuje się działalnością wydawniczą (powstało kilka pozycji książkowych, stosujących metodę proponowaną przez śp. prof. F. Lentzen-Deis’a) i prowadzi seminaria naukowe i posiedzenia konsultacyjne w różnych miejscach Europy (Koblenz, Mainz, Gniezno, Anagni, Lizbona, Bresanone, Mediolan i in.).
W roku 2000 uzyskał nostryfikację licencjatu i doktoratu na UKSW w Warszawie, a w roku 2001 na tymże Uniwersytecie uzyskał habilitację, która została zatwierdzona przez Centralną Komisję Kwalifikacyjną 25 czerwca 2001 r. Od 1 października 2001 r. jest zatrudniony na Wydziale Teologicznym UMK.
W dniu 28 marca 2002 r. został mianowany biskupem siedleckim i przeniósł się z Rzymu do Siedlec, kontynuując zajęcia na UMK. Jako biskup był członkiem Komisji ds. (Formacji) Duchowieństwa, a obecnie jest członkiem Komisji Duszpasterskiej Konferencji Episkopatu Polski. Brał również udział w pracach dwóch Synodów Biskupów w Watykanie (nt. „Eucharystia w życiu i misji Kościoła – w październiku 2005 r.; Słowo Boże w życiu i misji Kościoła – w październiku 2008 r.).
W dniu 25 lutego 2003 r. otrzymał nominację na stanowisko profesora nadzwyczajnego na Wydziale Teologicznym UMK. W tym okresie prowadził i prowadzi nadal zajęcia na Wydziale Teologicznym UMK.
Bp Kiernikowski na UMK w Toruniu otrzymał następujące wyróżnienia i nagrody: nagrody za książki Dobra Nowina dla grzesznika, Pelplin 2004 oraz Światło i moc liturgii. Katechezy liturgiczne. Cz. I., Warszawa-Siedlce 2004; wyróżnienie Rektora UMK za zaangażowanie i przygotowanie uroczystości wręczenia tytułu doktoratu honoris causa UMK Ojcu św. Janowi Pawłowi II (7 grudnia 2004); nagrodę Rektora UMK stopnia III (18 listo-pada 2005).
Otrzymał również medal honorowy za zasługi dla Siedleckiego Towarzystwa Naukowego z okazji jubileuszu 15-lecia STN (14 stycznia 2009) oraz Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski nadany przez Prezydenta Rzeczpospolitej Lecha Kaczyńskiego za wybitne osiągnięcia w pracy duszpasterskiej i naukowej oraz za zasługi w działalności na rzecz rozwoju kultury (Siedlce, 26 marca 2009).
Był promotorem pracy doktorskiej ks. T. Tułodzieckiego, przedstawionej i obronionej na UMK w 2003 r. Kilkakrotnie byłem recenzentem w przewodach doktorskich, habilitacyjnych: Ks. A. Posadzy, doktorat – nostryfikacja UKSW, Wydział Teologiczny 2005; dr B. Górka, Habilitacja, UJ 2005; ks. K. Dąbrowski CSMA, doktorat, UKSW 2006; ks. dr D. Kotecki, habilitacja, UKSW 2006; ks. M. Czubak, doktorat, UMK 2011.
Przygotował również recenzje wydawnicze, m.in.: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, B. Górka, „Inicjacja w życie wieczne w Ewangelii Jana” (rozprawa habilitacyjna); Wydawnictwo Apostolstwa Modlitwy (WAM), Kraków, B. Górka, „Biblia i cywilizacja Boga”.
Jest członkiem Rady Naukowej czasopism: „Teologia i człowiek” (red. nauk. ks. dr hab. Krzysztof Konecki, prof. UMK) i „Teologiczne Studia Siedleckie”.
Od 2002 r. prowadzi wykłady w Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach, podlegającym Papieskiemu Wydziałowi Teologicznemu św. Jana Chrzciciela w Warszawie. W latach 2003-2006 miał zajęcia zlecone na Akademii Podlaskiej w Siedlcach (obecnie Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny), w Instytucie Filologii Polskiej z zakresu literatury i biblistyki.
Z jego znacznym udziałem został wydany „Katechizm siedlecki”, do powstania którego przyczynił się w sposób merytoryczny i formalny.
Działalność naukowa bp. Kiernikowskiego obejmuje także publikacje – zarówno książkowe jak i artykuły w pracach zbiorowych i czasopismach oraz organizację i udział w różnych konferencjach naukowych, sympozjach i kongresach. Jest członkiem Stowarzyszenia Biblistów Polskich od 2004 r.
W 1985 r., we współpracy z ks. Alfredem Cholewińskim S.J., podjął zadanie prze-kładu wstępów i przypisów Biblii Jerozolimskiej dostosowanych do tekstu Biblii Tysiąclecia. Ks. Cholewiński dokonał tłumaczenia większości przypisów i wstępów odnoszących się do Starego Testamentu, bp Kiernikowski natomiast – Nowego Testamentu. Po śmierci ks. Cholewińskiego przejął także redakcję całości. Do dokończenia opracowania ST zostały włączone jeszcze inne osoby. Owocem tych prac było wydanie w 2006 r. Biblii Jerozo-limskiej w języku polskim.
Pasterz Kościoła Siedleckiego od lat kleryckich jest zaangażowany w ruchy odnowy Kościoła. Już w latach 60. XX w. brał udział w rekolekcjach oazowych prowadzonych przez Sługę Bożego ks. Franciszka Blachnickiego. Podczas studiów w Rzymie spotkał się z Drogą Neokatechumenalną i przeszedł całą tę formację. W Rzymie i w Polsce uczestniczył w ekipach ewangelizacyjnych głoszących katechezy prowadzące do powstawania wspólnot neokatechumenalnych, których członkowie przeżywają katechumenat po-chrzcielny.
To doświadczenie ma swoje odbicie w jego umiejętności zastosowania wiedzy teologicznej i biblijnej w praktyce pastoralnej, co w dużej mierze odzwierciedla się również w jego publikacjach.
Jako biskup diecezji w działaniu pasterskim przywiązuje wielką wagę do formacji inicjacyjnej, liturgicznej i mistagogicznej. Prowadzi regularnie celebracje sło-wa Bożego, głosi katechezy kerygmatyczne i mistagogiczne do różnych grup wiernych. Jest autorem programu duszpasterskiego diecezji siedleckiej „Chrzest w życiu immisji Kościoła” opartego na biblijnej historii zbawienia.
ks. Mateusz Czubak